هرچه زور زدم یک عکس خوب جا بدهم توی این قاب،نشد که نشد.
اصلا نمی آمد
چندین بار امتحان کردم....
نشد....
اما وقتی پای امام رضا پیش آمد کامپیوتر هم دلش به لرزه افتاد....
اینها که میگویم طنز و جک نیست
باید توی این قاب این عکس می رفت چون هادی و داعی و همه کاره ی من در مورد این مسیر ....خود آقا بودند
خودشان بهم آرامش دادند...
در چنین شبی باید این عکس جا در این قاب میگرفت...
آخر قرآن بدون اهل بیت که نمی شود...
توی آن قاب باید قرآن ناطق را بگذاریم ...هرچند آنقدر بزرگند که هرگز جایشان نمی شود....هرگز ...قاب دلت باید بشو قابی به طول و عرض بینهایت در بینهایت ....
مولا عکس خودت را توی قاب دلم جا بده...
آقا...التماس دعا...
میلاد باسعادت مولا مبارک....
شب ولادت :7/8/88
